- percupio
- percŭpĭo, ĕre
- tr. - désirer fort.
- Plaut. As. 1, 1, 61; Ter. Eun. 5, 2, 57.
* * *percŭpĭo, ĕre - tr. - désirer fort. - Plaut. As. 1, 1, 61; Ter. Eun. 5, 2, 57.* * *Percupio, percupis, pen. cor. percupiui, percupitum, pen. prod. percupere. Terent. Fort convoiter et desirer.
Dictionarium latinogallicum. 1552.